دل نوشته ی استاد

بویراحمد

سرزمین بویراحمد(یاسوج) سرزمین افتاب وستاره بود.تاریخ بویر احمد پر از فتح و افتخار بود. بویراحمد جنگی نکرد که در ان پیروز نشد.بویر احمد هیچ گاه زیر بار زور نرفت و هر گاه گوش ها را برای شنیدن کلام حق ناتوان دید با صدای  رسای گلوله سخن گفت.در بویراحمد کوهی نبود که از حماسه سخن نگوید و کمری نبود که از ظفر داستان نسراید.هیچ یک از طغیان های جنوب بی پایمردی پابرهنگان بویر احمد به جایی نرسید.بویراحمد انقدر دست به ماشه برد تا از یک دهستان یک استان افرید.بویراحمد انقدر کوشید تا از چنگ سه استان همسایه،سه اژدهای پر اشتهای دهان گشوده رهایی یافت و بصورت استانی مستقل در امد.استان بویراحمد تنها استان ایران بود که نه به دلیل جمعیت،نه به دلیل ثروت بلکه فقط در نتیجه قدرت موجودیت یافت.من با این علاقه به بویراحمد می رفتم.می رفتم تا کودکان و نوجوانانش را باسواد کنم.می رفتم تا شجاعت را با فضیلت و شمشیر را با قلم اشنا سازم و به جرات های چشم بسته بصیرت و اگاهی بدهم.